به گزارش همشهری آنلاین، ایسنا به نقل از مدیکال نیوز، شروع و پایبندی به درمان با انسولین همچنان یک چالش برای میلیون‌ها بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ در سراسر جهان است. ترس از تزریق، ناراحتی و تحمل درمان تزریقی به مانعی در شروع انسولین درمانی و پایبندی به آن محسوب می‌شود.
اثربخشی و درمان مداوم با انسولین نیز به عوامل دیگر از جمله دقت دوزها، زمان و اهداف شاخص قندخون بستگی دارد. پژوهشگران معتقدند کاهش دفعات تجویز انسولین با استفاده از یک آنالوگ طولانی‌اثر انسولین به نام «آیکودک» (icodec) ساخت شرکت «نوو نوردیسک» (با نیمه عمر ۱۹۶ ساعت یعنی اندکی بیش از ۸ روز) که در این کارآزمایی بالینی مرحله دوم (فاز ۲) استفاده شده است، ممکن است عدم علاقه شروع درمان انسولین را کاهش دهد و پیوستگی طولانی‌مدت، کنترل گلوکز و در نهایت حال بیمار را بهبود می‌بخشد.
ایلدیکو لینگ وی، استاد طب داخلی و علوم جمعیت و داده از مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس ساوت‌وسترن اظهار کرد: «انسولین که از ۱۰۰ سال قبل بنیان درمان دیابت است، یک عامل موثر در کاهش گلوکز است و در صورت استفاده در دوز مناسب بی‌خطر است. درمان انسولین دشوار است و به تزریق مکرر نیاز دارد و همچنان یک لکه خاص را به همراه دارد. ایجاد انسولین موثر و ایمن هفتگی پیشرفت بزرگی در این زمینه است.»
لینگ وی، مشاور شرکت دارویی نوو نوردیسک دانمارک و محقق اصلی یکی از مطالعات است که در آن ۲۰۵ بیمار از هفت کشور (آمریکا، کرواسی، آلمان، مجارستان، لهستان، اسلواکی و اسپانیا) حضور داشتند. کارآزمایی بالینی شامل یک دوره غربالگری دو هفته‌ای، ۱۶ هفته درمان و یک پیگیری پنج هفته‌ای برای ارزیابی سه روش مختلف برای تنظیم و بهینه‌سازی دوز انسولین و تعیین اینکه کدام یک بهترین تعادل را بین کاهش موثر قند خون و اتفاقات ناشی از کاهش آن را ارائه می‌دهد.
وی همچنین محقق مطالعه دوم با ۱۵۴ بیمار از پنج کشور (ایالات متحده، کانادا، جمهوری چک، آلمان و ایتالیا) است. این آزمایش همان بازه زمانی ۲۳ هفته‌ای را دنبال کرد و جنبه‌های عملی استفاده از انسولین و همچنین بهترین روش‌های انتقال از رژیم روزانه به تزریق‌های هفتگی انسولین را ارزیابی کرد. محققان تشخیص دادند که شروع با دوز اول بالاتر که بارگیری دوز نامیده می‌شود به بیماران اجازه می‌دهد تا سریع‌تر به هدف قند خون مطلوب خود برسند.
این دو مطالعه به عنوان چهارچوبی برای یک برنامه کارآزمایی بالینی مرحله سوم است که در حال حاضر در این دانشگاه و سایر بخش‌ها در حال انجام است.
لینگ وی می‌گوید: «انسولین هفتگی یک تغییردهنده است که باعث کاهش بار درمان بیماران می‌شود و در عین حال میزان انطباق را نیز بهبود می‌بخشد. این روش درمانی همچنین باعث کاهش زحمت افرادی می‌شود که از بیماران دیابتی نیاز به انسولین مراقبت می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، افرادی که در مراکز مراقبت طولانی‌مدت زندگی می‌کنند و افرادی که دارای مشکلات حافظه هستند. تزریق انسولین یک‌بار در هفته باعث تسهیل در درمان و کاهش بار ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت می‌شود.»
نتایج این تحقیق به‌صورت آنلاین در Diabetes Care منتشر شده است.
نظر شما